《三竹》根据真实故事改编，讲述了七个正处于少年时期的学生为了逃离三竹这个乡下，不惜以身试法吸食毒品。他们的老师并没有放弃他们，反而教导他们，并给他们机会让他们证明自己的存在价值和生命意义。
----------------------------------------------
ท่ามกลางปัญหายาเสพติดที่แพร่ระบาดอย่างหนักไปทั่วทุกท้องที่ของประเทศ รวมถึงชุมชนเล็ก ๆ อย่างอำเภอสามชุก เด็กนักเรียน 7 คน ที่ชีวิตกำลังอยู่ในวัยสดใส สนุกสนาน มีความฝันและความรัก แต่วันนี้พวกเขาต่างต้องเผชิญกับปัญหา โดยแต่ละคนไม่สามารถหาทางออกได้ ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ พวกเขากำลังตกนรกทั้งเป็นด้วยการถลำลึกไปกับวังวนของยาเสพติด สังคมรุมประณามเด็กที่กำลังหลงทาง ครูธรรมดาคนหนึ่งกล้าที่จะลุกขึ้นประกาศกับสังคมว่าเด็กทั้ง 7 เป็นเพียงเหยื่อของความเสื่อมในสังคมเท่านั้น ครูผู้นี้ได้ ต่อสู้เคียงข้าง และพยายามเข้าถึงปัญหาของเด็กแต่ละคน ด้วยความเชื่อมั่นว่าจะนำพาเด็กทั้ง 7 คนลุกขึ้นยืนได้ใหม่อีกครั้ง
นี่ คือการตีแผ่เรื่องจริงในซอกมุมเล็ก ๆ มุมหนึ่งในสังคมไทย ของครูกับลูกศิษย์อีก 7 คน ที่ปลุกกระแสชุมชนให้ลุกฮือขึ้นมาต่อสู้กับปัญหายาเสพติดอย่างจริงจัง เนื่องจากพิษภัยของมันนั้นมหาศาลนัก นอกจากทำให้ผู้เสพได้รับความทุกข์ทรมานแล้ว ยังเป็นที่มาของการก่ออาชญากรรมขั้นรุนแรงด้วย
太精彩了，今年四大电影节这部电影没获奖，我TM绝对不认可。
太牛了，电影前半段一直在讲女教师的事情，我以为仅仅就围绕女性遭遇这一个话题来说了。一直到法庭戏开始，反转又反转，牵扯出政治阴谋、教育体制哲学问题，真的很好看
其实我想说：这个电影的背景音乐高潮的时候能不能就不要放了，单凭台词就已经很让人激动了
不喜欢印度电影里的无条件歌舞ing，以及此片是不是有点冗长了。题材很当下，庭审抽丝剥茧的过程宛如爽文。有时抗争会失败，但是革命永远有意义，总有人站在黑暗的反面，共勉吧，即使什么都无法改变。
而它的主题公正和法治，我觉得法治已经深入我国民众心底了。
操纵舆论对的政治家
导演水平太差没想法，不过脑子的直白镜头比比皆是。部分戏声音设计奇怪，任务说话像配音，画面平静配乐狂起带情绪，人物都还不认识音乐在响能有个毛的共鸣啊！？还是一股印度神剧风范。
好电影！感叹印度人太敢拍了！最后法庭的辩论场面我都想站起来鼓掌了，太精彩了叭‼️感觉现在亚洲的电影，就韩国和印度的能看了😅中国电影长路漫漫啊……
任何国家任何地方都有不公的事，有的地方能说，有的地方不能说
敢拍 就是好电影吗
我的天老爷啊，直到最后一刻仍在反转，真的震撼，真的感动，老师实在太太太太太温柔而强大了，我真的会因为失去她而感到伤心的……ps：看完之后深刻反省自己，因为在律师出来之前，我也被误导了，站队了警察，但很快真相被揭穿，我又对警察感到愤怒。然而直到最后一刻，我才意识到，操纵情绪是如此简单的事情，让子弹飞一会，不要让情绪控制自己…
3、种姓，阶级问题
1. 电影是好电影，题材由点及面涉及很多热点话题（很难不联想到我国一些事，所以你的国家我的国家大家都一样）情节跌宕多重反转，法庭戏不少台词都是能截图永留存的水平，缺点也有，时长疲惫，音乐铺得太满（毕竟印度电影）；2.“一个国家的尊严等同于它给女性的尊严”（道理都懂但我就是不改系列）；3.法律是道德的底线，刑法是法律的底线，然而这中间还有一条隐形的线叫程序正义，可迟来的正义还算得上正义吗；4.你以为的事实有时只是别人想让你看到的事实，无论哪个时代哪个国家，媒体都应该是真相的传声筒而非政治的喉舌；5.年轻人切忌过度激进或温水煮蛙，任何时候都不要急着站队，有时间多学习，不要在微博自诩判官；6.每每看到别的国家拍出这样的电影，我们总是会思考我国的审查与尺度并痛恨薛定谔的404（叹气）；7.陈思诚👌
巧妙地把各种矛盾融合到了一起，就是BGM有点吵
电影四分，题材再加一分。想起去年的杰伊·比姆，印度在现实题材的道路上走得比我们远太多了。
看到有网友说“半小时弃了”，真为他感觉惋惜，因为真正的主角真正的核心，直到1小时21分才正式开始。2小时40分钟，也担心过白费时间，但并没有。那种在一分一秒中，犹如海面涨潮一般被层层展现的真相、被慢慢堆叠的情感，在最后轰然崩塌了。
2、提问的人被戴上了镣铐，指责的人也被戴上了镣铐，说谁呢这是！😅😅
真理＞信仰＞尊严≈人性。真相只有一个，却敢编敢做，将其玩弄得出神入化，化作千万个动听的故事，用权力玩人心，公理何在？幸好，正义从不缺席，法治社会就是一面照妖镜，照出了女性处境、教育腐败、政治阴谋、体制溃烂、种族歧视、煽动人心、媒体操控、正义边界、法律公信等等问题。我们还会相信自己的眼睛和耳朵吗，道听途说是人的本能反应。我们要追随内心的正义感，守住根本道德底线。
节奏有点慢，观点蛮尖锐，印度政府还比较自由啊，这也能上映
反转来的很是突然。很久没看过这么酣畅的电影了。
Copyright © 2015-2023 All Rights Reserved
